توی بارون
می چکم از روی ناودون
می ریزم روی زمین
پخش می شم
می بینم آدمها رو
رنگ وارنگ
پشت اون نگاه خیره
یکی آروم آروم داره می میره
یکی سخته
یکی نرم
یکی تنها ، منتظر
واسه داشتن فقط یه جای گرم
یکی غرقه، یکی سیراب
اما نه خوب که نگاشون می کنم
می بینن زندگی رو فقط شبها
خواب به خواب
یکی عاشق، یکی مجنون
یکی تنها، مثه من، عاشق بارون
یکی خوابه، یکی بیدار
یکی مسته، یکی هوشیار
یکیم دیده به در، منتظر دیدن یک لحظه یار
بین این دلهای رنگی
که هر کدوم یه جنسین، شیشه ای، سنگی
داهایی پیدا می شن مثه بلور هفت رنگ آسمون
رنگین کمون
که نمی شه دیدشون
کم کمک، یکی یکی تو مه و بارون
دیگه دیده نمی شه، اثری از آدمها و دلهاشون
دیگه نیست صدایی از او سر فریاد ولی
منم و خیابون سرد و از آدم خالی
که منم باید برم به سرنوشت
سبک بشم اوج برم
اونجایی که دفتر منو نوشت
که شاید باز برسه روزی که
توی بارون، بچکم از روی ناودون تو خیابون
ببینم تمام اون آدمها رو
ولی این بار آزاد
عاری از نقابها و
با دلی شاد...
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
