نشستم آرام با چشمانی بسته و سکوت،
تا قلبم با من لب به سخن گشاید
اما، صدایی جز سکوت نیامد.
آری، صدای قلبم ساکت است. ساکت و بی صدا.
از تپیدن گویی دیری است خسته، اما همچنان امیدوارانه می تپد.
چراکه تپیدن زیباست، اگر آن را بفهمی و گرچه سخت بسی سهل.
صدایت را در سکوت زیبایت می شنوم ای که در منی
و دوستت دارم امیدوارانه...

نوشته شده در دوشنبه 89/1/23ساعت 10:1 عصر توسط نظرات ( ) |